تأثیر اعمال مزمن تحریک مغناطیسی با فرکانس پایین بر تقویّت سیناپسی ناشی از تحریکات الکتریکی در ناحیه شکنج دندانه ای موش صحرایی

زمینه و هدف: امروزه تحریک مغناطیسی از طریق جمجمه (rtms) در درمان بعضی از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار می گیرد؛امّا، تأثیرآن بر فعّالیّت نورونی و شکل پذیری سیناپسی به خوبی مشخص نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر اعمال مزمن rtms بر توانایی شکل پذیری سیناپسی می باشد. مواد و روش ها: rtms به مدّت 14 روز به ناحیه هیپوکمپ اعمال شد. یک هفته پس از پایان اعمال rtms میزان تقویّت سیناپسی طولانی مدّت (ltp) در حیوانات بررسی و با گروه کنترل مقایسه گردید. برای القای ltp، تحریک با فرکانس بالا (hfs) در مسیر پرفورنتاعمال شد و از لایه گرانولار شکنج دندانه دار پتانسیل های میدانی ثبت شد. در هر حیوان ثبت پتانسیل های میدانی پایه به مدّت 10 دقیقه قبل از اعمال hfs انجام شد. دامنه اسپایک تقویّت به عنوان شاخص قدرت سیناپسی اندازه گیری گردید. افزایش این کمیّت پس از اعمال hfsبه میزان حدّاقل 20 درصد به عنوان شاخص تقویّت سیناپسی در نظر گرفته شد. برای مقایسه اثرات rtms بر کمیّت های اندازه گیری شده از آزمون تی و یا آزمونآنوا دو طرفه و آزمون متعاقب بونفرونی(bonferroni) (نرم افزار پریزم 8 ) استفاده کردیم. یافته ها: داده های به دست آمده نشان داد که اعمال rtms به مدّت 14 روز باعث کاهش دامنه اسپایک تقویّت در مقایسه با گروه کنترل می شود (05/0p